Από την Μαρία Καρδασιλάρη
Θυμάμαι ακόμα το βλέμμα των φίλων μου όταν τους είπα ότι «ΕΓΩ ΘΑ ΠΑΡΩ ΠΟΔΗΛΑΤΟ». Στην αρχή το βλέμμα τους είχε μια δόση σοκ, μετά αρχίσαν να κουνάνε το κεφάλι τους πέρα δώθε και μετά στράβωσαν και ένα χαμόγελο γιατί πια είχαν συνηθίσει τις ακρότητες μου και τις εκκεντρικότητές μου – από πότε σε μια Ευρωπαϊκή πόλη είναι εκκεντρικότητα να κάνεις ποδήλατο;
Συνέχισα όμως το μανιφέστο της αγανακτισμένης νέας που την αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό «ΝΑΙ ΝΑΙ θα πάρω ποδήλατο. Το αποφάσισα. Μπλα μπλά μπλά… »