Η Annie Londonderry έγινε γνωστή ποδηλατώντας σε όλον τον κόσμο από το 1894 μέχρι το 1895.
Ήταν μία καταπληκτική γυναίκα, η οποία χρησιμοποιούσε το ποδήλατό της ως μέσο μεταφοράς, για να διαδηλώνει σε όλον τον κόσμο, τι μία γυναίκα είναι ικανή να καταφέρει.
Ήταν αρθρογράφος και αγαπούσε τη φήμη που της πρόσφερε αυτή η δουλειά. Χάρη σε αυτή τη φήμη όχι μόνο κατάφερνε να βγάλει κάποια χρήματα, αλλά και να κάνει τους ανθρώπους να αμφισβητούν συστηματικά όλες τις κοινωνικές αξίες που αφορούσαν τις γυναίκες εκείνης της εποχής.
Η Annie Londonderry αποφάσισε να γυρίσει τον κόσμο ποδηλατώντας μέσα σε 15 μήνες… Δύο πλούσιοι επιχειρηματίες είχαν στοιχηματίσει για το αν θα τα κατάφερνε.
Σύμφωνα με τους όρους του στοιχήματος είχε φυσικά τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τρένα και πλοία. Ξεκίνησε λοιπόν από τη Βοστόνη πηγαίνοντας δυτικά αλλά χρειάστηκε να περάσουν μήνες για να καταφέρει να φτάσει μέχρι το Σικάγο και να κατευθυνθεί προς τη Νέα Υόρκη.
Από εκεί πήρε ένα πλοίο για τη Γαλλία. Διέσχισε ποδηλατώντας τη Γαλλία και παίρνοντας ξανά πλοίο κατάφερε τελικά να φτάσει στη Σιγκαπούρη. Εννοείται ότι ποδηλατούσε κατά μήκος της διαδρομής, αλλά ένα τεράστιο μέρος του ταξιδιού έγινε με ατμόπλοιο.
Η Annie άφησε πίσω της έναν άντρα και τρία μικρά παιδιά για να καταφέρει να ολοκληρώσει την αποστολή της, κάτι που για εκείνη την εποχή ήταν ανήκουστο. Χαρακτηριστικά έλεγε στις συνεντεύξεις της ότι «εγώ δε θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωή μου μέσα σε ένα σπίτι με ένα μωρό μέσα στα πόδια μου».
Annie Cohen Kopchovsky
Το όνομά της δεν ήταν Annie Londonderry αλλά Annie Cohen Kopchovsky. Η Annie ήταν τόσο ευρηματική που για να κερδίζει χρήματα τοποθετούσε αφίσες και πανό πάνω στο ποδήλατό της για να διαφημίζει διάφορες εταιρείες. Από μία τέτοια εταιρεία την Londonderry Lithia Spring Water Company πήρε και το «νέο» της όνομα, όπου τη διευκόλυνε να ολοκληρώσει το ταξίδι της αφού ήταν μία Εβραία στα τέλη του 1800…
Έλεγε ψέματα και μάλιστα πολλά…
Το στοίχημα (τα 10.000 δολάρια) ήταν σύμφωνα με πληροφορίες εντελώς πλασματικό. Η Boston Journal ανέφερε χαρακτηριστικά, ότι είναι πολύ δύσπιστοι για το συγκεκριμένο ποσό και μάλιστα πολλοί θεωρούσαν ότι από την αρχή μέχρι το τέλος το στοίχημα ήταν απλά ένα διαφημιστικό κόλπο.
Είναι πολύ πιθανό το ταξίδι να είχε σχεδιαστεί για την αυτοπροβολή της Annie και για να ικανοποιήσει τη δίψα της για περιπέτεια. Ίσως να βοήθησε και λίγο ο συνταγματάρχης Albert Pope, που του ανήκε η ποδηλατική εταιρεία που δώρισε στην Annie το ποδήλατο. Στα αρνητικά που λέγονται για εκείνη πρέπει να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με το Around The World On Two Wheels του Peter Zheutlin λέγεται ότι η Annie ποδηλατούσε κατά μέσο όρο 8 με 10 μίλια ανά ώρα σε ομαλούς δρόμους, και πολύ λιγότερο σε πιο δύσκολους, άρα σύμφωνα με τα σύγχρονα πρότυπα της ποδηλασίας ήταν μάλλον αργή.
Η ενδυματολογική της αλλαγή ήταν μία ανατροπή
Η Annie ήξερε ότι τα ρούχα ήταν σημαντικά και όταν μιλούσε για την επιλογή τους τόνιζε τη σημαντικότητά τους. Από τις φούστες που φορούσε πήγε κατευθείαν σε αντρικά κουστούμια για να μπορεί να είναι πιο άνετη και με αυτόν τον τρόπο κατάφερνε σιγά σιγά να αλλάξει τις εντυπώσεις του κοινού που έβλεπε μία γυναίκα με παντελόνια να ποδηλατεί. Το Omaha World Herald ανέφερε τότε ότι η «κυρία Londonderry θα φέρει μία μεταρρύθμιση που αφορά τις γυναίκες όσον αφορά το ντύσιμό τους έχουν μία πιο θηλυκή προσέγγιση στο στίλ τους όταν θα ποδηλατούν. Πιστεύει ότι στο εγγύς μέλλον θα φορούν φούστες είτε κοντές είτε μακριές ενώ κάνουν ποδήλατο, τονίζοντας πάντα τη θηλυκότητά τους.» Μήπως είχαν δίκιο; Εννοείται!!!!!!
Ο εξοπλισμός της
Ξεκίνησε το ταξίδι της με ένα ποδήλατο Columbia που ζύγιζε περίπου 20 κιλά και δεν είχε την ελευθερία να ποδηλατεί όπως θα ήθελε. Όταν πήγαινε αρκετά γρήγορα, έπρεπε να βγάζει τα πόδια της από τα πετάλια και να τα βάζει στις μανέτες του πιρουνιού μην τυχόν και πιαστούν τα ρούχα της. Πώς κάποιος να είναι άνετος με όλα αυτά; Ευτυχώς στο Σικάγο άλλαξε ποδήλατο και πήρε ένα της εταιρείας Sterling που ζύγιζε περίπου 9 κιλά.
Τελικά τα κατάφερε. Η Annie επέστρεψε στη Βοστόνη μετά από 15 μήνες από την ημέρα που αναχώρησε, και μπορεί μερικά κομμάτια να μην τα έκανε με το ποδήλατό της, ποδηλάτησε όμως ένα πολύ μεγάλο μέρος σε μία εποχή που κάποιος άλλος ούτε καν να το σκεφτεί δεν μπορούσε και κατάφερε να προβάλλει το άθλημα και να κερδίσει και εκείνη με έναν πολύ ευρηματικό τρόπο αρκετά χρήματα.
Κουβαλούσε μόνο μία αλλαξιά ρούχα και ένα περίστροφο και είχε την ευκαιρία να δει το Σικάγο, τη Νέα Υόρκη, το Παρίσι, τη Μασσαλία, την Αλεξάνδρεια, την Κολομβία, τη Σιγκαπούρη, τη Σαϊγκον, το Χονγκ Κόνγκ, τη Σαγκάη και το Σαν Φρανσίσκο, αποκτώντας παγκόσμια φήμη.