Τυγχάνει κάτι βράδια να δουλεύω σε ενα μικρό μπαράκι κάπου παράπλευρα στο κέντρο όπου εκεί συναντω λογης λογής ανθρώπους.
Την περασμένη εβδομάδα λοιπόν συναντώ ένα ζευγάρι, όπου το κοινό μου με το αγόρι, ήταν ότι κάνουμε και οι δύο παρέα ποδήλατο στην ίδια ομάδα . Χαιρόμασταν και μοιραζόμασταν από κάποιες περιπετειώδης βόλτες που είχαμε βρεθεί μέχρι και πιθανούς κοινούς γνωστούς.
Το κορίτσι μας κοίταζε με περιέργεια και λίγο κατηφής. Όταν γύρισα και την ρώτησα αν κάνει ποδήλατο, μου απάντησε το σύνηθες σε πολλές αντίστοιχες κουβέντες, «Όχι δεν κάνω, εγώ φοβάμαι και εκείνος δεν παίρνει μαζί του.»
Κορίτσια μου, αγαπημένα μου ΚΟΡΙΤΣΙΑ, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εκεί εξω «it’s a cruel cruel world» αλλά αν δεν σφίξουμε τα δόντια μας, σηκωθούμε από το ανακλιντρο και ανασηκώσουμε τα μανίκια μας ή πιο ορθά τα μπατζάκια μας δεν προκειται να νιώσουμε την χαρά της ελευθερίας που προσφέρει η αστική ποδηλασία και όχι μόνο.
Καλά θα μου πείτε τα λες, αλλά πώς μπορεί να συμβεί αυτό, όταν εγώ φοβάμαι τον δρόμο, τα αμάξια, τους πεζούς και ολα αυτά τα απίθανα και όμως αληθινά που μπορεί να σου συμβούν. Εδω σου παρουσιάζουμε μερικούς τρόπους για να ξεκινήσεις και να αντιμετωπίσεις αυτό που λέγεται ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ:
– Πρώτα απ’ολα απέκτησε ποδήλατο που να σου αρέσει. Καλό εκείνο το παιδικό ποδήλατο που σου αρέσει ή ακόμα και κείνο που χρησιμοποιούσε η μαμά σου στα πρώιμα, νεανικά της χρόνια αλλά μήπως είσαι λίγο μεγάλη γι αυτό το ποδήλατο; Λέω μήπως…Και έλα, πες την αλήθεια, σου αρέσει να καβαλάς ένα ποδήλατο 20ετίας; Αν τώρα το μπάτζετ σου δεν στο επιτρέπει να αγοράσει καινούριο τουλάχιστον προσπάθησε να ομορφύνεις το ποδήλατο σου με μικρά τεχνάσματα (που θα αναλύσουμε σε άλλο άρθρο). Ο λόγος για ένα όμορφο και στυλάτο ποδήλατο είναι πρώτον και κύριο πρακτικός καθώς θα σε βοηθήσει να έχεις κάτι στα δικά σου μέτρα και εκμοντερισμένο. Οπωσδήποτε όμως ενα πιο καινούριο ποδήλατο θα σε βοηθήσει να κάνεις βόλτα με περισσότερη αυτοπεποίθηση και όχι να κρύβεσαι σε στενά μην τυχόν και σε δουν.
– Είναι κοινά παραδεκτό, πως αν δεν έχεις κάνει ποδήλατο κάποιες φορές, μην βγεις κατευθείαν σε μεγάλους δρόμους. Ξεκίνα λοιπόν από μικρά στενάκια και δρόμους οικείους σε εσένα και προχορώντας δοκίμαζε σιγά σιγά να κάνεις διαδρομές που θα ήθελες να κάνεις καθημερινά. Για παράδειγμα σπίτι – δουλειά, σπίτι – γυμναστήριο και αντίστοιχα τέτοιες διαδρομές.
– Τώρα στο δίλλημα με παρέα η χωρίς . Εγώ δεν έχω βρει την απάντηση ακόμα. Ειναι καθάρα στο χέρι της καθεμίας μας, αν της δημιουργεί λιγότερο άγχος η παρουσία ενός φίλου ή όχι.
– Mην ξεγελαστείς και υπερβάλλεις. Μερικές φορές ενθουσιαζόμαστε όταν την πρώτη φορά το πείραμα πετύχει και μετά αυξάνουμαι τον δείκτη δυσκολίας. Προτίμησε για τις πρώτες φορές διαδρομές εύκολες και στην περίπτωση αυτή διαδρομές με λιγότερες ανηφόρες ακόμα και αν απαιτούν περισσότερη ώρα ποδήλατο.
Τέλος, αυτό που χρειάζεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ένα κορίτσι για να ξεκινήσει να κάνει ποδήλατο είναι να συνειδητοποιήσει ότι φοβάται. ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ δεν είναι παράξενο, ούτε κάτι φοβερά ντροπιαστικό να φοβάσαι ακόμα και όταν είσαι ενήλικη. Δεν λέει κάποιος άγραφος νόμος, πως μόλις ενηλικιωνόμαστε κάθε φόβος φεύγει. Οπότε δέξου τον και ΤΟΛΜΑ. ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΘΕΣ τα κορίτσια του SKIRT RIDE θα είναι δίπλα σου.