Αν το κάνουν στην Κοπεγχάγη, κάτι θα ξέρουν

Κείμενο: Σπύρος Παπαγεωργίου

Το ότι χιλιάδες αστικοί ποδηλάτες σε Αμστερνταμ και Κοπεγχάγη χρησιμοποιούν τα παραδοασιακά ποδήλατα πόλης, του παππού και της γιαγιάς δε σημαίνει πως είναι…οπισθοδρομικοί. Μάλλον βλέπουν μπροστά και για αυτό κάθονται ίσια.

Πηγή: www.mbike.gr

Η αστική μετακίνηση με ποδήλατο πρέπει να είναι όσο απλή όσο το περπάτημα. Δεν απαιτεί ιδιαίτερο εξοπλισμό, δεν απαιτεί κόπο, δεν πρέπει να ιδρώνεις και, κυρίως δεν πρέπει να ταλαιπωρείσαι.

“Πονάει η πλάτη μου. Πονάει η μέση μου. Πονάει ο ποπός μου”.

Ε λοιπόν όχι, το ότι κάνεις ποδήλατο δε σημαίνει πως πρέπει να έχεις πόνους παντού. Το αντίθετο μάλιστα.
Αν όμως κάνεις ποδήλατο με λάθος ποδήλατο, τότε, το πιο πιθανό είναι πως θα το παρατήσεις αργά ή γρήγορα.

Πώς να αποφύγεις τα λάθος του παρελθόντος
Τις… παλιές καλές εποχές της δεκαετίας του ’90, όποιος αγόραζε ποδήλατο στην Ελλάδα έπρεπε να πάρει mountain. Υποχρεωτικά!

“Θέλεις να πηγαίνεις στο βουνό; Πάρε mountain”.

“Θέλεις να πηγαίνεις στο γραφείο; Πάρε mountain”.

“Θέλεις να πηγαίνεις για καφέ; Πάρε mountain”.

“Θέλεις να πηγαίνεις βόλτα στην πόλη; Πάρε mountain”.

Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ταυτίζουν τα mountainbikes με το… ποδήλατο.
Σε άλλους πάλι μοιάζουν πιο επιθετικά, λιγότερο “κοριτσίστικα” και πιο σπορτίβ. Σε άλλους πιο ανθεκτικά και οι ακόμα πιο αδαείς θεωρούν πως οι αναρτήσεις είναι το καλύτερο εφόδιο στους άσχημους δρόμους των ελληνικών πόλεων.

 

 

 

 

 

 

 

Ο μύθος των Trekking
Οι πιο «προχωρημένοι», στρέφονται πλέον στα Trekking θεωρώντας πως αποτελούν την ιδανική λύση ανάμεσα στην πόλη και στο βουνό.
Όμως η θέση οδήγησης των Trekking δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ονομάζουμε άνετη θέση οδήγησης.
Το trekking είναι ένα ποδήλατο για εκδρομές, όταν πρόκειται να χρησιμοποιήσεις και χωματόδρομους για τον προορισμό σου. Ή ένα ποδήλατο που μπορεί να σου επιτρέψει να κάνεις μια βόλτα σε ένα δασικό δρόμο και να νιώθεις μεγαλύτερη άνεση.
Δεν είναι όμως ποδήλατο πόλης γι΄αυτό και δεν το λένε ποδήλατο πόλης αλλά ποδήλατο trekking, όπου το trekking αναφέρεται σε ταξίδι, σε περιπέτεια και όχι σε καφέ στο Σύνταγμα.

Ναι, το trekking δείχνει πιο σπορτιφ αλλά το trend στην ποδηλασία πλέον δεν είναι το σπορτίφ. Είναι το vintage, το κλασικό, το διαχρονικό. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με τη μόδα αλλά με την πρακτικότητα. Το trekking διαθέτει μπροστινή ανάρτηση που όμως είναι άχρηστη στην άσφαλτο και συνήθως 24 ταχύτητες ή περισσότερες τις οποίες οι περισσότεροι ιδιοκτήτες trekking δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ!
Αντιθέτως, το trekking είναι χρήσιμο αν σκοπεύετε να γυρίσετε τις Κυκλάδες με ποδήλατο ή αν μένετε σε επαρχιακές πόλεις με αρκετές χωμάτινες διαδρομές. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι ποδήλατο πόλης.

Η επιστροφή ή η επιλογή του κλασικού
Όποιος έχει οδηγήσει έστω και για λίγο ένα κλασικό ποδήλατο πόλης μπορεί να σας διαβεβαιώσει πως το πρώτο που του συμβαίνει είναι να χαμογελάσει ευχάριστα. Είναι λίγο σαν να βλέπεις συναυλία από την πρώτη σειρά!

Μπορείς να κοιτάς γύρω σου, έχεις καλύτερη εικόνα του δρόμου, δεν πιάνονται τα χέρια και η μέση σου και η όλη προσέγγιση είναι… χαλαρά! Το αποτέλεσμα να φτάνεις στον προορισμό σου πιο άνετα και όχι ιδρωμένος.
Ένα κλασικό ποδήλατο πόλης συνήθως διαθέτει από καμία έως 8 ταχύτητες. Ιδανικά εσωτερικές. Το καμία ίσως είναι λίγο υπερβολικό αλλά το 3 έως 7 είναι μια χαρά.
Αυτό σημαίνει πως το ποδήλατο έχει ένα χειριστήριο για τις αλλαγές γεγονός που το καθιστά και πιο εύχρηστο.

Τα φρένα πρέπει να είναι σχετικά μαλακά, χωρίς να παίζει σπουδαίο ρόλο η κορυφαία απόδοση. Πιο σημαντικό είναι να είναι προοδευτικά και να λειτουργούν.

Σημαντικό ρόλο επίσης παίζει η σέλα και τα χερούλια.

Η σέλα πρέπει να είναι αναπαυτική – αυτό δεν σημαίνει φαρδιά σαν πολυθρόνα – αλλά σχετικά καλής ποιότητας. Καλής ποιότητας σέλα για ένα ποδήλατο πόλης σημαίνει περίπου 35 ευρώ επένδυσης σε ένα από τα πιο ευαίσθητα μέρη του σώματός σας!

Φυσικά ανάλογα με τις απαιτήσεις μπορεί να είναι και η επένδυση!

 

 

 

 

 

Απρόσμενη διαφορά κάνουν κι ένα ζευγάρι καλά χερούλια. Μην ξεχνάτε πως τα χερούλια και η σέλα είναι τα σημεία που σας συνδέουν με το ποδήλατο και η αίσθηση που αφήνουν είναι σημαντική στην ποδηλατική εμπειρία.

Αν το ποδήλατο που θα επιλέξετε στοιχίζει γύρω στα 300 ευρώ ή και λιγότερο, αξίζει τον κόπο να κάνετε μια μικρή αναβάθμιση σε αυτά τα δύο περιφερειακά. Θα δείτε διαφορά.

Οι τροχοί σε ένα ποδήλατο πόλης έχει σημασία να είναι καλής ποιότητας αλλά, σε ένα ποδήλατο καθημερινής χρήσης που συνήθως κάποιος δαπανά γι’ αυτό 250 έως 350 ευρώ, μάλλον κανείς δεν θα αναβαθμίσει τους τροχούς.
Αντιθέτως αξίζει τον κόπο να επενδύσετε σε ένα ζευγάρι καλύτερα ελαστικά. Κάνουν μεγάλη διαφορά τόσο στην κύλιση όσο και στην άνεση αλλά και στην ασφάλεια και την αξιοπιστία από σκασίματα.

Τα αξεσουάρ που… φουσκώνουν

Ξέρω πως πολλοί θα διαφωνήσουν αλλά το πιο χρήσιμο πρώτο αξεσουάρ κατά τη γνώμη μου είναι η τρόμπα δαπέδου.
Γιατί χωρίς αέρα στα λάστιχα δεν πας πουθενά και το βενζινάδικο της γωνίας δεν είναι λύση.
Αγοράστε λοιπόν μια τρόμπα δαπέδου μαζί με το ποδήλατό σας και να θυμάστε να φουσκώνετε τα ελαστικά του ποδηλάτου σας στην προτεινόμενη από τον κατασκευαστή πίεση (θα την βρείτε να αναγράφετε στο ελαστικό) μία φορά την εβδομάδα!

Με βλέπεις που σε βλέπω;
Στη συνέχεια επενδύστε σε φωτάκια. Ένα ποιοτικό σετ εμπρός πίσω που – επειδή μάλλον δεν θα θέλετε να ξοδέψετε πολλά χρήματα – επιλέξτε ένα επώνυμο σετ που να “δουλεύει” κάνοντας την παραδοχή πως είναι για να σας βλέπουν και όχι για να βλέπετε.
Πρέπει λοιπόν να είναι αρκούντως φωτεινό και να έχει δυνατότητα επαναφόρτισης. Τα σύγχρονα φωτάκια φορτίζουν πια με USB άρα μπορείτε να τα φορτίζετε ακόμα και με ένα power bank αν μείνετε από ρεύμα.
Μια καλή λύση θα ήταν ένας τροχός με ενσωματωμένο δυναμό και αρκετά ποδήλατα πόλης σε κατηγορία τιμής γύρω στα 500 ευρώ το υποστηρίζουν.

Δέσε με!
Επόμενη αγορά, μια καλή αλυσίδα. Υπάρχει ένας τυφλοσούρτης που λέει πως η αλυσίδα πρέπει να κοστίζει όσο το 10% του ποδηλάτου αλλά, θα προσθέταμε σε αυτό το σημείο, ότι ξεκινάμε με βάση τα 50 ευρώ περίπου. Οι φτηνότερες αποτελούν εγγύηση πως θα το χάσετε το ποδήλατο… Για να δείτε ποια κλειδαριά είναι κατάλληλη μπορείτε να συμβουλευτείτε τα sites πιστοποίησης που τις κατατάσσουν ανάλογα με την ανθεκτικότητά τους.

Ένα σχετικά μικρό πέταλο αποτελεί την πιο ασφαλή λύση αλλά μια αλυσίδα με κάλυμμα είναι πιο πρακτική γιατί σας δίνει μεγαλύτερη ευελιξία. Tο μικρό σε μήκος πέταλο σημαίνει πως ο επίδοξος κλέφτης δεν θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την κλειδαριά σαν μοχλό για να την σπάσει. Ιδανικό είναι να χρησιμοποιήσετε δύο κλειδαριές, μία για το πλαίσιο και τον πίσω τροχό και μία για τον μπροστινό. Σε κάθε περίπτωση αποφύγετε κλειδαριές τύπου “καλώδιο” που κόβονται με… νυχοκόπτη.

Κράνος και ανασφάλειες
Το κράνος δεν είναι υποχρεωτικό από τον ΚΟΚ για χρήση στην πόλη. Είναι όμως στη δική σας διακριτική ευχέρεια αν θα το χρησιμοποιείτε ή όχι. Η χρησιμότητά του στην αστική ποδηλασία και με δεδομένο πως δεν κινείστε στην Κηφισίας ή την Συγγρού – αυτό δεν είναι αστική ποδηλασία είναι extreme ποδηλασία – αμφισβητείται και μάλλον δικαιολογημένα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο ΚΟΚ (όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλες σχεδόν τις χώρες στον πλανήτη) δεν το θεωρεί υποχρεωτικό.

Η χρήση του συνήθως κάνει το ποδήλατο να φαντάζει κάτι το επικίνδυνο και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αποθαρρύνει πολλούς από τη χρήση του. Σύμφωνα λοιπόν με τις διεθνείς μελέτες – μη ζητήσετε να σας τις δώσουμε, αναζητήστε τες, υπάρχουν – είναι τόσο μικρός ο αριθμός των ατυχημάτων που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με τη χρήση κράνους σε συνθήκες αστικής μετακίνησης, που είναι μεγαλύτερες οι βλάβες στην υγεία που προκαλεί η καθιστική ζωή.

Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν φυσικά πως τηρεί κάποιος τον ΚΟΚ και δεν θέτει τη ζωή του σε κίνδυνο χωρίς λόγο.

Επιπλέον να συμπληρώσουμε – σε περίπτωση που δεν είναι κατανοητό – πως το κράνος θεωρείται απολύτως απαραίτητο και… αναπόσπαστο εξάρτημα του ποδηλάτου στις προπονήσεις, είτε στο δρόμο ή στο χώμα. Εδώ όμως μιλάμε για άλλες συνθήκες, άλλες καταπονήσεις και άλλες ταχύτητες.

Η τήρηση του ΚΟΚ

Το ποδήλατο σύμφωνα με τον ΚΟΚ είναι όχημα και ως όχημα έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Οι υποχρεώσεις του είναι πως πρέπει να ακολουθεί όλους τους κανόνες του ΚΟΚ. Το δικαίωμά του πως μπορεί να κινείται στο οδόστρωμα και κανείς δεν έχει δικαίωμα να κορνάρει ή να ενοχλείται επειδή δεν μπορεί να τρέξει ή νιώθει (ο οδηγός του μηχανοκίνητου οχήματος) ότι τον ενοχλεί.
Επίσης να θυμάστε πως απαγορεύονται τα ακουστικά όταν οδηγείτε – είναι επικίνδυνα και σίγουρα πιο επικίνδυνο από το να μην φοράει κάποιος κράνος – και πρέπει να έχετε φωτάκια, υποχρεωτικά, πριν την ανατολή και μετά τη δύση του ηλίου.
Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να οδηγείτε χωρίς φώτα το βράδυ. Σας παρακαλούμε να μην το κάνετε. Ποτέ!

Επιλέγοντας
Αν θέλετε να κινείστε στην πόλη με ποδήλατο, αποκτήστε ένα ποδήλατο πόλης. Απλό είναι. Ούτε mountain με στενά λάστιχα, ούτε κούρσα με φαρδιά, ούτε trekking μπας και. Δοκιμάστε τις χαρές της όρθιας θέσης οδήγησης και του να μην αγχώνεστε, να μην τρέχετε για να φτάσετε – κάτι στο οποίο προδιαθέτει μια πιο σκυφτή θέση οδήγησης.
Μόνο έτσι θα κάνετε περισσότερο ποδήλατο.

Αυτή είναι η γνώμη μας. Αυτό δεν σημαίνει πως καλά θα κάνετε να επιλέξετε όποιο ποδήλατο σας αρέσει και σας κάνει χαρούμενους. Αλλά αν δεν γνωρίζετε το γιατί το επιλέγετε, εμείς απλώς προσπαθήσαμε να σας βάλουμε στο… σωστό δρόμο. Να θέσουμε τους κανόνες. Και οι κανόνες συχνά είναι για να ακυρώνονται…

Καλές και ασφαλείς βόλτες!