Από την Άννα

Δύο ασυνδύαστα με την πρώτη ματιά αντικείμενα.
Το ένα να έρχεται σε αντίθεση με το άλλο.Για μένα προσωπικά, η αίσθηση του να μην μπορώ να κινηθώ άνετα με τα περιττά κομμάτια υφάσματος να με ενοχλούν στην κίνηση του «να γυρίζω το πετάλι» και να κατεβαίνωχωρίςασφάλεια από το ποδήλατο μου ήταν καθοριστική για να πω, πως η φούστα για τον τύπο ποδηλάτου μου είναι ακατάλληλη!

Πέρασε καιρός, έκανα κάποια χιλιόμετρα παραπάνω, εξοικειώθηκα με το τιμόνι, δοκίμασα βουνίσιες διαδρομές, δοκίμασα μακρινές σε άσφαλτο. Έκανα ποδήλατο την νύχτα τον χειμώνα  να τουρτουρίζω από το κρύο, έκανα το καταμεσήμερο το καλοκαίρι.Ξέρω, πια, πολύ καλά ότι μπορώ να φορέσω και το κολλητό μου τζίν στο ποδήλατο και μη αθλητικά παπούτσια.

Έχοντας δοκιμάσει πολλά, ήρθε η σειρά να τολμήσω να βάλω την φούστα αλλά και το φορεματάκι μου. Θέλω να μπορώ να είμαι γυναίκα ακόμα και πάνω στο αθλητικό ποδηλατάκι μου. Σκέφτομαι τις επιλογές που έχω: φούστα με κολάν μη ποδηλατικό να ξεπερνάει λιγάκι το μήκος της, φούστα με κολάν ποδηλατικό κοντό, να μην φαίνεται , φούστα με κοντό καυτό σορτςή ποδηλατικό εσώρουχο.Σίγουρα η επιλογή μου θα έχει να κάνει με τον καιρό και τον χαρακτήρα της βόλτας.Τον χειμώνα η φούστα είναι εξτρά προστασία από το κρύο, το καλοκαίρι είναι αέρινη απόδειξη της ανέμελης παιδικής  θηλυκότητας μου. Ας τολμήσω και αυτό!

Let’s take a skirt ride.